Orada, boşaltılan havuzun dibinde beklenmedik bir yılanbalığı sürüsü kıpırdandı. Bu su kütlesi çok büyüktü, aslında daha önce evde yaşayanlar tarafından bir açık yüzme havuzu olarak tasarlanmıştı. Ancak eski sahibi kısa süre sonra içeri girilemeyecek kadar soğuk olduğunu düşündü. Bunun yerine içini süs balığıyla doldurdular.
Şimdi eski bir öğretmen ve yazar olmak isteyen Lydia Massiah, yıllar önce mülke taşındığında, o ve ailesi, göletin bahçe için çok büyük olduğuna karar verdi. Böylece onu boşaltma işlemine başladılar. Birisi akvaryum balığını almaya geldi, diye hatırlıyor. Ama havuzun en karanlık derinliklerinde saklanan yılan balıklarını bulacağını hiç düşünmemişti.
"Bir yolu geçip nehirden iki tarlaya rastlarlardı" diyor, yılan balıklarının yaptığı bilinen karada nasıl kaydıklarına ve yine 2 ft (0,6 metre) yükseltilmiş gölete nasıl tırmandıklarına hayret ederek. m) yer seviyesinin üstünde. Massiah, bir kez keşfedildikten sonra, muhtemelen nehre doğru geri döndüklerinde kısa sürede ortadan kayboldular, diye ekliyor.
Havuzları bu kadar özel kılan, muhtemelen bahçelerdeki suyun bu gizemli özelliğidir - vahşi yaşamı nasıl bu kadar başarılı bir şekilde cezbeder? Massiah ve ailesi, yerel türlere fayda sağlamaya devam edeceği umuduyla, arka bahçede başka, ekolojik olarak daha dengeli, vahşi yaşam havuzunu sağlam tutmaya özen gösterdi.
Tabii ki tüm göletler biyolojik çeşitliliğe sahip değil - ancak son zamanlardaki vahşi yaşam bahçeciliği çılgınlığı onları ilgi odağı haline getirdi. Kısıtlı açık alana sahip insanlar bile dahil olmaya teşvik edilir, birkaç çevre hayır kurumu yarı batık bulaşık klozetlerinden yapılmış mini versiyonları tavsiye eder. Dikkatli bir şekilde tasarlandıklarında, yerel bitki ve hayvanlar için mevcut kaynakları artıran can simidi olarak hareket edebileceklerine dair artan bir farkındalık var.
Wildlife Trusts'a göre , Birleşik Krallık'ta yaklaşık üç milyon bahçe havuzu var . ABD'de araştırmacılar, milyonlarca yapay gölet olduğunu tahmin ediyor , ancak bunlardan bazıları eğlence amaçlı değil tarımsal amaçlı. Yine de, vahşi yaşam için gerçekten ne kadar önemliler? Hayvanlar aslında onları nasıl bulur? Ve yerel türleri desteklemek için bir gölet tasarlarken nelere dikkat etmelisiniz?
Bir yazar ve bitki ekoloğu olan Jenny Steel, göletlerin vahşi yaşamı canlandırma gücüne atıfta bulunarak, "Sihir gibi bir şey" diyor. "Kendime yaptığım ilk büyük gölet, o göleti doldurduktan 12 saat sonra yusufçuklar ortaya çıktı."
Birçoğunun bahçe havuzlarında görmeyi umduğu kurbağaların ve suda yaşayan böceklerin yanı sıra, bazen daha da sıra dışı ziyaretçiler bu sulama deliklerine gelir - alaca baykuşlardan çimen yılanlarına ve hatta yalıçapkınalarına kadar.
Steel, yaz akşamları kırlangıçların ve ev martinlerinin bahçe göletlerinin üzerinde uçup uçarak kanatlarındaki havadaki böcekleri yakalamasını izlediğini hatırlıyor. Ayrıca devasa bir lagüne de ihtiyacınız yok. Steel'in verandasında eski bir varilin içinde küçük bir gölet var ve bu bile hayvanları cezbediyor. "Bu küçük fıçı göleti kuşlar tarafından her zaman kullanılıyor" diyor ve içinde banyo yapmayı ne kadar sevdiklerini anlatıyor.
Bu yaratıkların göletleri uzaktan nasıl tespit ettikleri sorusunu gündeme getiriyor. Bazı insanlar basitçe " inşa et ve gelecekler " yaklaşımını benimseyebileceğinizi gözlemlediler. Ama doğa nasıl biliyor?
Birçok uçan hayvan , su kütlelerinden yansıyan ışığı veya sesi arar . Macaristan'daki araştırmacılar, yusufçukların su yüzeyinden yansıyan polarize ışığa olan çekiciliğini incelediler. Türlere bağlı olarak, bu böcekler yumurtalarını bırakmak için karanlık veya aydınlık havuzları tercih ediyor gibi görünüyor ve muhtemelen bunu sulu habitatlardan yansıyan polarize ışıktaki farklılıkları arayarak seçiyor . Bu ışığın çekimi o kadar güçlüdür ki, bazı yusufçukların kafası karışabilir. 2007'de yapılan bir araştırma , mezarlıklardaki cilalı mezar taşlarının yansıtıcı yüzeylerini gölet sanabileceklerini öne sürdü .
Kuşlar bazen asfalttan yansıyan polarize ışığı su ile karıştırırlar.
Diğer hayvanlar muhtemelen bir sonraki sucul meskenlerini koklamak için koku alma duyularını kullanırlar. Deneyler, semenderler gibi amfibilerin karanlıkta suyu yalnızca kokuyla algılayabildiğini gösteriyor.
Steel, "Benim tavsiyem her zaman, bir vahşi yaşam bahçesindeki herhangi bir suyun hiç su olmamasından daha iyidir" diyor.
Ancak tüm işi doğaya bırakmak zorunda değilsiniz. Steel, bir yaban hayatı göleti kurmayı veya bahçenizdeki mevcut bir göleti daha vahşi yaşam dostu hale getirmeyi düşünüyorsanız, yerli türleri hem çekme hem de yararlanma şansınızı en üst düzeye çıkarmak için yapabileceğiniz birçok şey var, diyor Steel. Ve çaba göstermeye değer.
