40'lı yaşlarında, yumuşak huylu bir tamirci olan Sergei, kendine bir votka daha doldurur ve uzaklara bakar.
Bol bol yemekli ve kahkahalı bir Pazar öğle yemeği oldu ama sohbet artık onun pek ilgi duymadığı bir konu olan siyasete kaydı.
Rusya ve Ukrayna arasında tırmanan bir krizin fay hattında yaşıyor.
Küçük bir nehrin diğer tarafında, evinden birkaç yüz metre ötede, Rus destekli ayrılıkçıların işgal ettiği bir bölge var.
Ancak Chermalyk'teki atmosfer, Ukrayna ordusu ile Donetsk ve Luhansk bölgelerindeki Rus destekli ayrılıkçılar arasındaki 500 km'lik (310 millik) ayrım hattı boyunca kıvrılan yoğun şekilde güçlendirilmiş siper ağından çok uzak.
Siperlerde, herhangi bir hareket yakından izlenir ve yanlış bir hareket, keskin nişancı ateşi veya düşmandan ağır bombardımana neden olabilir.
Son haftalarda Rusya, Ukrayna ile sınırları boyunca 100.000'den fazla asker topladı ve ABD Başkanı Joe Biden'ın Rusya'nın önümüzdeki ay Ukrayna'yı işgal etmesi için “farklı bir olasılık” olduğunu duyurmasını istedi
ABD ve müttefikleri de ekonomik yaptırımları tehdit ederek ve bölgedeki askeri varlığını artırarak karşılık verdiler, ancak Rusya'nın savaş istemediğine dair ısrarına ikna olmadılar.
Ancak uykulu Chermalyk köyünde dolaşırken, bunun dünyanın en çok konuşulan çatışmasının merkez üssünde olduğunu asla tahmin edemezsiniz.
Ayrılıkçıların kontrolünde, rüzgarlı kış manzarasında nehrin karşı kıyısına bakmak mümkün. Yerel halk, diğer tarafta yaz aylarında balığa çıkmaktan bile bahsediyor.
Oden'in Oğulları adlı bir Ukraynalı asker taburu Chermalyk'te konuşlandı, ancak varlıkları düşük anahtar ve bakkaliye satın almak için köyün etrafında dolaşabilirler.
Birçok sakin, bir istila tehdidine karşı kayıtsız bir tutuma sahiptir.
Rusya'nın Kırım'ı ilhak ettiği 2014'te öğrencilerinin çoğunun ayrılmasından bu yana işsiz olan eski bir öğretmen olan Sergei, "Durumumuzun değişeceğini sanmıyorum" diyor.
Sakinler, ülkenin geri kalanı tarafından kesildiğini ve unutulduğunu anlatıyor.
Dükkan sahibi Ludmilla, "Devletten gelen destek tamamen kesildi" dedi. "Bizi yorgun bıraktı"
Köy ayrıca 2014-15'teki şiddetli çatışmalar sırasında yakındaki bir köprünün ağır hasar görmesi nedeniyle fiziksel olarak izole edildi. En yakın şehir olan Mariupol'a giden otobüsler eskiden saatte bir kalkardı, şimdi günde sadece bir sefer.
Köyde beyin göçü de var. Yakındaki fabrikalarda çalışan mühendisler, 2014 çatışmasından sonra ayrıldı. İşsiz ve bahçelerinde yetiştirdikleri meyve ve sebzelerle geçinen yöre halkı, kışın ısınmak için çevredeki ormanlardan odun çalmaya başvuruyor.
Nehir kıyısında yaşayan emekli Natalya, “Yetki değişikliğinden korkmuyoruz” dedi. Belki de ayrılıkçılar buraya gelse benzin fiyatları daha düşük olurdu” dedi.
Öğretmen Sergei, “Bizim için işler değişmeyecek” dedi. "İşsiziz ve topraktan geçiniyoruz." Ancak, görünüşte rahat olan bu atmosferin altında gerilim kaynar. Akşamları, başıboş mermiler ara sıra evlere çarpıyor ve bombardımanlar düzenli olarak nehir kıyısındaki evlerin pencerelerini şıngırdatıyor.
